Zadanie i misja Polskiego Towarzystwa Opieki Duchowej w Medycynie (PTODM) – to jeden z tematów podjętych na odbywającym się dziś IX Sympozjum „Dylematy etyczne w praktyce lekarskiej”, pt. „Czy lekarz może pomóc choremu umrzeć?”, którego organizatorem jest Medycyna Praktyczna. Czym jest powołane kilka miesięcy temu Polskie Towarzystwo Opieki Duchowej w Medycynie i jaką ma pełnić funkcję?
Polskie Towarzystwo Opieki Duchowej w Medycynie (PTODM) zostało powołane 19 grudnia 2015 roku w Krakowie i jego zadaniem jest zapewnienie i podniesienie jakości opieki duchowej jako elementu holistycznej opieki nad pacjentem, a także stworzenie definicji i zasad dobrej praktyki w tej dziedzinie. Jak się okazuje, w wielu krajach funkcjonuje już standard opieki duchowej w medycynie jako element całościowej opieki medycznej. Istotne jest wyjaśnienie, że opieka duchowa nie oznacza jedynie aspektu religijnego, ale jest znacznie szerszym pojęciem i jest kierowana do wszystkich chorych i ich bliskich, także tych, którzy nie identyfikują się z żadną religią.
Na strukturę każdego człowieka składa się ciało, psychika i duch, dlatego, aby utrzymać jego dobrostan, szczególnie w sytuacjach granicznych, takich jak choroba czy perspektywa przedwczesnej śmierci, niezbędna jest troska o każdą z tych sfer, a zatem troska o całego człowieka. Tymczasem w medycynie często opieka nad pacjentem sprowadza się jedynie do troski o ciało, która jest niewystarczająca, tak jak nie wystarczające jest u chorego terminalnie łagodzenie bólu totalnego tylko środkami farmakologicznymi. Co więcej, to właśnie w obliczu cierpienia lub śmierci potrzeby duchowe chorego i jego rodziny rosną, ponieważ otwiera się w człowieku potrzeba rozważań egzystencjalnych i przewartościowania dotychczasowego życia. Naprzeciw tym potrzebom powinny wychodzić specjaliści pomocy duchowej, dlatego nowo powstałe Towarzystwo zamierza wspierać dotychczasowe formy opieki w tym zakresie i tworzyć nowe.
Zgodnie z przyjętym statusem podstawowym celem działalności PTODM jest „integrowanie i reprezentowanie środowiska osób zainteresowanych opieką duchową w medycynie, świadczoną na rzecz osób chorych, niepełnosprawnych i ich rodzin, dążenie do zapewnienia im wysokiej jakości tejże opieki oraz wspieranie rozwoju badań naukowych i promowanie wiedzy w tym zakresie”. Istotnym zadaniem Towarzystwa jest m.in. wypracowanie modelu kształcenia specjalistów opieki duchowej w medycynie, aby w polskich szpitalach pracowali kompetentni eksperci w tej dziedzinie. Zasady udzielania wsparcia duchowego powinny się też znaleźć w programach kształcenia przed i podyplomowego lekarzy, pielęgniarek, położnych i psychologów. Ważnym celem PTODM jest także edukacja społeczna, by każdy pacjent miał świadomość, że w szpitalu może liczyć nie tylko na fachową pomoc medyczną, ale także na profesjonalną opiekę duchową.
PTODM powstało z inicjatywy grupy w składzie: dr hab. n. med. Małgorzata Krajnik (Katedra i Zakład Opieki Paliatywnej Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy), dr Marek Krobicki (Bonifraterska Fundacja Dobroczynna), dr n. med. Piotr Gajewski (redaktor naczelny Medycyny Praktycznej), dr hab. n. med. Jakub Pawlikowski (Zakład Etyki i Filozofii Człowieka Uniwersytetu Medycznego w Lublinie), ks. dr hab. Andrzej Muszala (Międzywydziałowy Instytut Bioetyki Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie) i dr n. med. Dominik Krzyżanowski (Zakład Medycznych Nauk Społecznych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu). Członkowie tej grupy tworzą Zarząd Towarzystwa, do którego wybrano również prof. dr. hab. n. med. Jacka Imielę, Konsultanta krajowego w dziedzinie chorób wewnętrznych. Prezesem PTODM jest dr hab. Małgorzata Krajnik.
Podczas sympozjum, które odbyło się dziś w Krakowie zapowiedziano, że PTODM zajmie się opracowaniem podstaw edukacji dot. opieki duchowej, jak również podejmie badania nad potrzebami chorych i ich bliskich w zakresie duchowości. To zdaniem członków PTODM zagadnienie, które zdecydowanie powinno znaleźć się w obszarze nauk. Celem podejmowanych przez Towarzystwo działań jest podniesienie jakości opieki i podniesienia zadowolenia ze świadczonych usług wśród chorych i bliskich.
Źródło: www.mp.pl
