4 czerwca br. minie 100-rocznica urodzin prof. Włodzimierza Fijałkowskiego, z tej okazji grupa 28 Senatorów RP złożyła w dniu 18 maja 2017 r. Oświadczenie wyrażające głęboki szacunek dla Profesora za jego wybitne dokonania.
Prof. Włodzimierz Fijałkowski był wybitnym polskim humanistą, lekarzem ginekologiem-położnikiem, troskliwie i niezłomnie pochylającym się nad matką i jej poczętym dzieckiem, skutecznie broniącym godności polskiej rodziny i jej dzietności. Jest twórcą polskiej szkoły rodzenia, scalonego programu prokreacji ekologicznej, autorem ponad 20 książek oraz kilkuset artykułów naukowych i popularnonaukowych.
Prof. dr hab. med. Włodzimierz Fijałkowski (ur. 4.06.1917 – zm. 15.02.2003), pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Ślepowron o głębokich tradycjach patriotycznych. Od 1935 roku studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego jako elew Szkoły Podchorążych. Brał czynny udział w kampanii wrześniowej. Studia kontynuował w tajnym nauczaniu w Warszawie. W 1943 r. został aresztowany i osadzony w obozie Auschwitz-Birkenau, a następnie w obozach w Wirtembergii. Od 1945 r. służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, kończąc studia medyczne jako podporucznik na Polskim Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Edynburgu.
W 1946 r. wrócił do Polski. Dyplom lekarski otrzymał na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował jako lekarz w szpitalach w Gdańsku, Wrocławiu i Bystrzycy Kłodzkiej, a od 1955 roku w Łodzi. Doktorat z dziedziny położnictwa obronił w 1949 roku.
Dramatyczne doświadczenia obozowe oraz etos lekarza stanowiły dla niego głęboką inspirację dla niestrudzonej obrony ludzkiego życia i jego godności. W 1956 roku, gdy weszła w życie „Ustawa o dopuszczalności przerywania ciąży”, pracujący jako lekarz ginekolog prof. W. Fijałkowski, na piśmie uzasadniał swoją odmowę wydania skierowania pisząc: „jako człowiek – odmawiam”. Za tę postawę był szykanowany i usunięty z pracy w przychodni. W 1966 r., obronił habilitację, ale odmówiono mu tytułu docenta z powodu sprzeciwiania się aborcji. Z Akademii Medycznej zwolniono go w 1974 r. z powodu odmowy wykonywania aborcji oraz „złego wpływu na młodzież – nie w duchu socjalistycznym”. W tym czasie powstały najbardziej znane jego publikacje z dziedziny medycyny, ekologii prokreacji oraz naturalnego rodzenia i karmienia. Jego książki cieszyły się wielką popularnością i były wydawane w kilkusettysięcznych nakładach.
W 1981 r. przeproszono go i przywrócono na stanowisko w Akademii Medycznej, ale w 1982 roku ponownie usunięto z pracy. Dopiero na emeryturze w 1992 r. Akademia Medyczna w Łodzi nadała mu tytuł profesora medycyny.
Prof. Fijałkowski był twórcą pierwszej polskiej szkoły rodzenia. Jego zasługą jest przeniesienie do Polski idei psychoprofilaktyki porodowej oraz wdrożenie jej w opiece pre- i perinatalnej, np. systemu „matka z dzieckiem” po porodzie (rooming in). Dzięki jego inicjatywie odbyły się pierwsze w Polsce porody szpitalne z udziałem ojca (1983 r.) oraz upowszechniła się praktyka porodów naturalnych. Opracował też innowacyjne podstawy ekologii prokreacji. Propagował naukowe metody rozpoznawania płodności, naturalne karmienie piersią oraz model rodziny oparty na tzw. zharmonizowanym dwurodzicielstwie. Podejmował zagadnienia zdrowia publicznego, m.in. stylu życia wolnego od nałogów i uzależnień. Był prekursorem rozwoju psychologii prenatalnej z Polsce, ukazując piękno rozwoju dziecka w łonie matki oraz radość rodzicielstwa.
Został powołany na członka Papieskiej Akademii Życia, Stowarzyszenia Rycerskiego Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy i Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II KUL. Otrzymał wiele odznaczeń i nagród: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski św. Grzegorza Wielkiego z Gwiazdą, Odznakę Żołnierzy Armii Krajowej, Medal Pro Ecclesia et Pontifice, Medal
Prymasowski „Ecclesiae populoque servitium praestanti” oraz odznaczenie „Za zasługi dla miasta Łodzi” i Nagrodę Towarzystwa Naukowego KUL im. ks. Idziego Radziszewskiego.
Prof. Fijałkowski łączył wysoki profesjonalizm zawodowy z głębokim etosem człowieka i uczonego. Obok twórczości naukowej angażował się w rozległą działalność organizacyjno-społeczną. Nieustanne wygłaszał wykłady w wielu miastach w Polsce. Przez kilkadziesiąt lat był zaangażowanym członkiem Ruchu Focolare. Był troskliwym mężem i ojcem czwórki dzieci.
Papież św. Jan Paweł II bardzo cenił profesora, co podkreślił w liście nadesłanym na uroczystość pogrzebową, która zgromadziła tłumy. Po śmierci profesora odbyło się już wiele konferencji naukowych i spotkań poświęconych jego życiu, działalności i dorobkowi. W kilku miastach Polski jego imię otrzymały ulice, szkoły rodzenia i poradnie.
Prof. Włodzimierz Fijałkowski był wielkim Polakiem, lekarzem, humanistą, uczonym, społecznikiem, chrześcijaninem i człowiekiem, wzorem dla młodych. W najtrudniejszych czasach zdecydowanie i konkretnie upominał się ochronę godności i życia każdego człowieka. Pomimo dramatycznych doświadczeń z Auschwitz zachował postawę pełną życzliwości i otwartości. Dokonał wiele, aby kobiety mogły rodzić po ludzku, a ojciec dziecka mógł być obecny przy porodzie. Tworzył mocny fundament wzmacniający polskie rodziny i ich dzietność. Zasługi prof. Włodzimierza Fijałkowskiego dla polskiego społeczeństwa są ważne i jednoznaczne.
