Narodowy Instytut Zdrowia w Wielkiej Brytanii opublikował „Przewodnik po końcu życia” (ang. „an end of life guide”), zawierający standardy opieki paliatywnej osób dorosłych w tym kraju. Zawarte w nim rekomendacje dotyczą między innymi zapewnienia zindywidualizowanej opieki choremu opartej na holistycznym wsparciu na każdym etapie końca życia.
Koncepcja opieki paliatywnej została rozwinięta na całym świecie za sprawą Cicely Saunders (1918-2005), a jej głównym celem jest łagodzenie bólu chorego w wymiarze zarówno fizycznym, jak i psychicznym oraz duchowym.
Szacuje się, że obecnie w Wielkiej Brytanii z usług opieki paliatywnej korzysta około 200 tys. osób znajdujących się u schyłku swojego życia, natomiast posługuje im i pomaga ok. 120 tys. wolontariuszy. Według statystyk Wielka Brytania ma najlepiej na świecie rozwiniętą opiekę paliatywną. Tuż za nią jest m.in. Australia, Nowa Zelandia czy Niemcy.
Katoliccy biskupi Anglii i Walii z zadowoleniem przyjęli publikację „Przewodnika po końcu życia”, ponieważ „uwzględnia ona potrzeby duchowe i religijne osoby umierającej” i „wyraźnie uznaje, że naprawdę spersonalizowana opieka ma miejsce tylko wówczas, kiedy pytamy ludzi o ich kulturowe, społeczne, duchowe i religijne preferencje”. Biskupi postrzegają to jako ważny element opieki we wspieraniu osób chorych. Monsignor John Sherrington, biskup pomocniczy Westminster, wyraził również pragnienie, by społeczeństwo „potrafiło lepiej rozmawiać o śmierci oraz o wynikających z niej duchowych potrzebach umierającego oraz jego bliskich”.
Źródło: www.genethique.org oraz pathways.nice.org.uk
