Wielki Piątek to nie jest łatwy dzień. To dzień wypełniony płaczem, bólem i strachem. To dzień w którym nadzieja skrywa się głęboko w odchłań grobu. To dzień w którym Bóg doświadcza bezsilności. Dzień w którym Śmierć odnosi swe pozorne zwycięstwo.
To również dzień kiedy Bóg oddał życie za człowieka. Każdego człowieka. Nie tylko tego zdrowego, silnego, ale również tego niedoskonałego. Słabego, chorego, niepełnosprawnego. Człowieka, który nosi wadę genetyczną: zespół Downa czy Turnera. Za niego Bóg umarł także. Bo życie tego człowieka jest dla Boga tak samo ważne i potrzebne.
Chrześcijanie patrząc dzisiaj na Drzewo Krzyża patrzą na nie z nadzieją, z nadzieją wypływającą z wiedzy, że w niedzielny poranek smutek zamieni się w radość, a śmierć w życie. I będzie można kochać, śmiać się. Będzie można żyć. A czy tą szansę dostaną również Oni? Czy „zmartwychwstaną” z miejsca, która miało być miejscem ich śmierci?
W te Święta Wielkiej Nocy, chcemy życzyć wszystkim i tym narodzonym i tym jeszcze nienarodzonym, by niezależnie od tego czy jesteście chorzy czy zdrowi, czy macie jeden dodatkowy chromosom czy może już jesteście starzy i bardzo schorowani: chcemy Wam wszystkim życzyć miłości. Chcemy Wam życzyć by nikt nie pomyślał, że jesteście zbędni, że jesteście niepotrzebni, że jesteście ciężarem. Bóg umarł również za Was. A może przede wszystkim dla Was.
Czas byśmy to wszyscy zrozumieli i próbowali zmieniać świat, które zdaje się tego nie dostrzegać. Już najwyższy czas.
