Państwo musi lepiej dbać o potrzeby dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami, bo obecne przepisy nie zapewniają im dostatecznej ochrony i godziwych warunków życia. Jednym z działań, które należy pilnie podjąć, jest zdaniem Rzecznika Praw Dziecka znaczące podniesienie kwoty zasiłku pielęgnacyjnego i wprowadzenie jego corocznej waloryzacji. Rzecznik wystąpił o to do Minister Rodziny i Polityki Społecznej Marleny Maląg.
“Uważam, że kwota zasiłku pielęgnacyjnego powinna podlegać corocznej waloryzacji, jak ma to miejsce w przypadku świadczenia pielęgnacyjnego. Aktualnie obowiązująca wysokość tego zasiłku nie sprosta oczekiwaniom rodziców dzieci z niepełnosprawnościami, którzy każdego dnia podejmują wysiłek zarówno materialny, jak i fizyczny związany z opieką i stałą rehabilitacją takiego dziecka” – napisał Mikołaj Pawlak do minister Maląg.
Zgodnie z ustawą z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych zasiłek pielęgnacyjny przysługuje niepełnosprawnemu dziecku i osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16. roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje także osobie w wieku powyżej 16. roku życia z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli powstała ona do ukończenia 21. roku życia. Niestety, obecna wysokość zasiłku pielęgnacyjnego wynosi tylko 215,84 zł miesięcznie.
Według danych GUS – w ogólnej kwocie świadczeń rodzinnych wypłaconych w 2019 r. – 5,1 mld zł – 49,2% stanowiły świadczenia opiekuńcze skierowane do osób niepełnosprawnych. W porównaniu z 2018 r. kwota tych świadczeń wzrosła o 17,7%. Jednak świadczenie opiekuńcze nie było podwyższane aż przez 12 lat, a pierwsza waloryzacja zasiłku pielęgnacyjnego nastąpiła dopiero od dnia 1 listopada 2019 r. na mocy rozporządzenia rządu.
Rzecznik podkreślił, że problem dotyczy wielu polskich rodzin, które zmagają się z ogromnym ciężarem wychowywania dziecka z niepełnosprawnością, wymagającego regularnych wizyt u lekarzy specjalistów, systematycznej rehabilitacji, zakupu specjalistycznego sprzętu, specjalistycznego żywienia, jak również środków higieny osobistej.
“Ceny tych dóbr i usług są wysokie, stąd ta nagląca potrzeba zwiększenia wysokości zasiłku pielęgnacyjnego do kwoty pozwalającej chociaż na częściową rekompensatę środków finansowych przeznaczanych przez rodziców na niezbędne potrzeby dzieci z niepełnosprawnościami” – podsumował Mikołaj Pawlak.
Do objęcia dzieci z niepełnosprawnościami szczególną troską i pomocą państwo jest zobowiązane zarówno przez przepisy Konstytucji RP, jak też przez zapisy Konwencji o prawach dziecka oraz Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych. Musi podejmować wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia pełnego korzystania przez niepełnosprawne dzieci ze wszystkich praw człowieka i podstawowych wolności, na zasadzie równości z innymi dziećmi.
