Już po raz 18. obchodzimy Narodowy Dzień Życia. Święto, ustanowione przez Sejm uchwałą z 27 sierpnia 2004 r., w tym roku odbywa się pod hasłem „Bezpieczeństwo to rodzina!”.
Życie w pokoju i poczuciu bezpieczeństwa, to podstawowe prawo każdego człowieka. Dzisiejszy dzień to okazja do przypomnienia, że pokój na świecie zaczyna się w sercu człowieka a jego budowanie to zadanie dla każdego z nas.
Bardzo często szukamy tego na zewnątrz, zakładając że wystarczająca kwota na koncie, stała praca, dom zapewnia nam bezpieczeństwo. Jednak życie płynie swoim nurtem, jak rzeka; zmienia się i może być przewrotne. Jest to stan ducha aniżeli materia. Zatem, warto by tu zaznaczyć, że bezpieczeństwo jest czymś co potrzebujemy poczuć w sobie. Według badań z 2018 roku 97,9% Polaków pokłada zaufanie w swoich najbliższych. To do nich zwracamy się w pierwszej kolejności w trudnej sytuacji. Czyli daje nam to podstawę by sądzić, że jakość relacji i więzi są ważnym fundamentem bezpieczeństwa.
Rodzina jest jednym z najważniejszych zasobów naszej wspólnoty lokalnej i narodowej. To w rodzinie wykuwa się kapitał społeczny osób, które w dorosłym życiu będą funkcjonowały w społeczeństwie. Rodziny posiadają w sobie potencjał bezpieczeństwa. Jest ona prawdziwą szkołą empatii, akceptacji, życzliwości, troski i opieki. Szkołą, która uczy poszanowania hierarchii, ducha służby, poczucia obowiązku, wzajemnej pomocy i solidarności, uczy sprawiedliwej rywalizacji, zmienności ról, podejmowania decyzji i ponoszenia za nie odpowiedzialności. Tutaj dziecko zdobywa swoje pierwsze doświadczenia, rozwija swoją indywidualność, osobowość i psychikę.
Dziś widzimy, że rodzina jest nie tylko szkołą postaw ale i podstawą bezpieczeństwa indywidualnego oraz zbiorowego. I w tym duchu chcemy zaprosić Państwa do refleksji, zrobienia kroku naprzód w stronę troski o mocne, wartościowe relacje w rodzinie.
Posłowie w dokumencie ustawiającym Narodowy Dzień Życia zaznaczyli, że 24 marca powinien stać się okazją do „narodowej refleksji nad odpowiedzialnością władz państwowych, społeczeństwa i opinii publicznej za ochronę i budowanie szacunku dla życia ludzkiego, szczególnie ludzi najmniejszych, najsłabszych i zdanych na pomoc innych”.
„Dzień ten powinien być również motywem solidarności społecznej, zachętą dla wszelkich działań służących wsparciu i ochronie życia” – wskazano w przyjętej niemalże dwie dekady temu uchwale.
