Kościół katolicki w Irlandii odrzuca wspomagane samobójstwo i zamiast tego zaleca rozszerzenie opieki paliatywnej – stwierdza w oświadczeniu Konferencja Episkopatu Irlandii.
Zgodnie z obowiązującym prawem, wspomagane samobójstwo podlega karze do 14 lat pozbawienia wolności. Bezpartyjny komitet Joint Committee on Assisted Dying rozważa obecnie liberalizację w tej dziedzinie i ma przedstawić propozycje politykom.
„Śmierć jest naturalną częścią ludzkiej egzystencji. Nie proponujemy nadzwyczajnych lub agresywnych metod leczenia, aby przedłużyć życie w sposób sprzeczny z ludzkim rozumem lub godnością. Skupiamy się na tym, jak można pomóc ludziom doświadczyć dobrej śmierci. Jesteśmy przeciwni celowemu przerywaniu ludzkiego życia” – wyjaśniają irlandzcy biskupi.
Zwracają uwagę, że w całej Irlandii ludzie otrzymują już „etyczną i legalną pomoc w godnym stawieniu czoła śmierci” poprzez opiekę paliatywną. „Wspomagane samobójstwo jest czymś zupełnie innym” – stwierdzają biskupi.
„Nasze doświadczenie w opiece duszpasterskiej pokazało, że wielu ludziom można pomóc doświadczyć ludzkiego i duchowego wzrostu w ostatnich tygodniach nieuleczalnej choroby. W obliczu rzeczywistości własnej śmiertelności mogą lepiej zrozumieć siebie i odnosić się do członków rodziny i przyjaciół w nowy sposób. Może to być czas, w którym stare rany zostają uleczone, a ludzie odnajdą wewnętrzny spokój” – czytamy w oświadczeniu.
Przypominają, że proces ten jest wspierany przez opiekę paliatywną i duszpasterską, która koncentruje się na potrzebach całej osoby. „Z drugiej strony, decyzja o przedwczesnym zakończeniu życia odcina wszelkie perspektywy rozwoju i uzdrowienia oraz oznacza brak nadziei” – stwierdzają biskupi.
Ostrzegają, że nawet jeśli wspomagane samobójstwo zacznie być ograniczone prawem w Irlandii, stanie się ono normą społeczną. „Wspomagane samobójstwo wpływa nie tylko na osobę, która umiera w ten sposób: wpływa na jej rodzinę, bliskich i całe społeczeństwo. Wysyła wiadomość do innych nieuleczalnie chorych osób, że one również powinny rozważyć, czy ich dalsza egzystencja może być ciężarem nie do zniesienia dla nich samych, ich rodzin lub systemu opieki zdrowotnej” – czytamy w oświadczeniu.
Biskupi przestrzegają, że legalizacja wspomaganego samobójstwa jest czasami przedstawiana jako „współczująca opieka”. W rzeczywistości jest to jednak „brak odpowiedzi na bardzo realne wyzwanie, jakim jest zapewnienie holistycznej opieki nieuleczalnie chorym pacjentom pod koniec ich życia”.
