„Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów” – pisze św. Mateusz w Ewangelii. Jednak żaden z ewangelistów nie wspomina o uczuciach: radościach i niepokojach Maryi związanych z przyjściem na świat Zbawiciela, jej syna.
Niejedna przyszła matka zastanawia się, jakie będzie jej dziecko, gdy się urodzi. Czy będzie dziewczynką czy chłopcem? Czy będzie miało włoski czy może urodzi się łyse? Jednak najważniejsze pytanie, jakie sobie zadaje to: „Czy będzie zdrowe?”. To pytanie przysparza przyszłym rodzicom najwięcej zmartwień.
Przypuszczalnie Maryja również zadawała sobie te same pytania. Pomimo tego, że nawiedził ją anioł i powiedział, że jej syn będzie Zbawicielem, i choć mogła się domyślać, że jej dziecko będzie zdrowe, to prawdopodobnie zastanawiała się, czy aby na pewno. Czy dziecko, które nosi w swoim łonie, urodzi się zdrowe i silne? Znała jego powołanie i chciała, by w przyszłości było szczęśliwy. By spełniło swoje tak ważne zadanie.
Każda kobieta pragnie, aby jej dziecko było szczęśliwe, snuje myśli i marzenia o jego przyszłości. Widzi go jako lekarza, prawnika, człowieka, który osiągnie sukces w życiu zawodowym i prywatnym. Pragnie go widzieć jako człowieka szczęśliwego. Niemniej wie, i jest przekonana o tym, że kimkolwiek nie zostanie w przyszłości, ona – matka zawsze będzie go kochać i wspierać.
Oczekiwanie na przyjście potomka jest czasem pięknym, wypełnionym nadzieją, wiarą i miłością. Matka nie może się doczekać, gdy dziecko się w końcu urodzi, kiedy go zobaczy i przytuli, kiedy powie mu jak bardzo go kocha i jak na niego czekała. Radość tą niejednokrotnie odczuwa cała rodzina matki.
Narodziny nowego członka rodziny i społeczeństwa zawsze są doniosłym i ważnym wydarzeniem, choć niejednokrotnie wydarzeniem bagatelizowanym. Nowe życie to ogromny dar. Dar najcenniejszy i niepowtarzalny. Wagę jego dostrzega się w chwili narodzenia, gdy po raz pierwszy rodzic widzi swoje dziecko, które w tej samej chwili staje się całym jego światem.
Anna Sułowska
