Ślepy los. Niewidomy Marcin Ryszka komentuje mecze i gra w piłkę nożną

by FUNDACJA JZN 02.10.2020

written by FUNDACJA JZN 02.10.2020

Nigdy nie zobaczy swojej żony i synka, ale potrafi powiedzieć, że wzrok jest przereklamowany. Nie widzi od ponad 25 lat, a od pewnego czasu w mediach społecznościowych opisuje zabawne historyjki, które zdarzają się również niewidomym, oznacza je hasztagiem #ślepylos.

Marcin Ryszka jest dziennikarzem sportowym i choć trudno w to uwierzyć, również komentatorem:

Ktoś zapyta, co może wiedzieć niewidomy dziennikarz, skoro nie widział nawet goli. Przed chwilą rozmawiałem z moim kolegą z „Przeglądu Sportowego” o meczu reprezentacji U-21. Nie będę się wymądrzał, że strzał Patryka Dziczka to stadiony świata, bo tego nie widziałem. Ale mogę mówić o tym, że reprezentacja Czesława Michniewicza gra dobrze, że kolejny raz udowadnia, że może grać z najlepszymi i ma pomysł na grę. Pamiętam początki w radiu. Jeden z gości zapytał, czy według mnie był spalony.

Dziennikarz wzrok zaczął tracić w wieku 5 lat. Przyznaje, że pamięta z dzieciństwa „Króla lwa”, którego oglądał w kinie razem z tatą, jednocześnie dodaje:

Pamiętam też kolory i to jak wygląda natura. Dotykając psa, przypominam sobie, jak wygląda. Dużo gorzej mają osoby, które są niewidome od urodzenia. Jak wytłumaczyć dziecku, jak wygląda kolor zielony? Nie można przecież powiedzieć, że jest jak trawa. Dlatego jestem szczęśliwy, że choć przez pięć lat mogłem oglądać świat.

Od czasów młodości interesował się sportem, który z biegiem lat stał się jego życiową pasją:

To były czasy, gdy biegałem do kiosku po „Przegląd Sportowy” i męczyłem kolegę lub braci, by czytali mi wszystko od początku do końca. Teraz kliknę kilka razy w telefonie i gazetę czyta mi specjalny program. Od zawsze też było ze mną radio. Słuchałem igrzysk, skoków narciarskich, meczów piłki nożnej – mówi dziennikarz.

Jest żonaty, ma jednego synka. Pytany przez Wirtualną Polskę o to, jak Polacy traktują osoby niepełnosprawne, odpowiada, że osoby młode mają dużą wiedzę na ten temat, są dziś klasy i szkoły integracyjne. On sam często uczestniczy w prelekcjach i spotkaniach, jednak największy problem jest wśród osób starszych. Ponadto dodaje pan Marcin bywa i tak, że osoby niewidome same zniechęcają do kontaktu swoją postawą.

M.Ryszka jest też znany z tego, że w mediach społecznościowych, dodając hasztag „ślepy los”, opisuje historie, które zdarzają się ludziom niewidomym, niektóre z nich są zabawne, inne wzruszające:

Napisał do mnie chłopak, że jego tata całe życie był kibicem piłkarskim. Przestał widzieć i się załamał, bo nie mógł oglądać meczów. Od razu dałem mu swój numer i wyjaśniłem, jakie programy ma zainstalować tacie. Pomogło. Odzywają się też rodzice, których dzieci nie widzą. Piszą, że dzięki mnie uświadamiają sobie, iż można żyć normalnie.

Nie brakuje też zabawnych historii. Poszliśmy kiedyś z innym niewidomym kolegą na kebab. Czekamy na zamówienie z białymi laskami w rękach, a jacyś ludzie stojący obok szepczą: „Patrz, najpierw uprawiali nordic walking, a teraz będą wpieprzać kebaby”. I jak tu się nie roześmiać? Ja śmieję się bardzo często.