– Gdyby każda mama miała swoje ciało jakby ze szkła – tak, że mogłaby zobaczyć swoje dziecko przed urodzeniem – to żadna nie dokonałaby aborcji – mówi Eduardo Verastegui, znany meksykański aktor i działacz pro-life w rozmowie z Aleteia.pl. Właśnie ukazała się jego najnowsza piosenka pro-life „Chcę żyć” (Quiero vivir).
Aktor zapewnia, że jego życie zmieniło się, kiedy spotkał Jana Pawła II. Ze wzruszeniem wspomina spotkanie z nim:
Powiedziałem papieżowi, że robię filmy w obronie życia i Ojciec Święty, słuchając, pobłogosławił mnie, robiąc krzyżyk na moim czole. Kilka miesięcy później zmarł. Spotkanie odbyło się w Auli Pawła VI w listopadzie 2004 roku, a w kwietniu 2005 roku Jan Paweł II zmarł.
W czasie pandemii ten znany działacz pro-life odczuł skutki samotności i izolacji. Do wspólnej modlitwy na różańcu zaprosił wiernych z całego świata:
Myślałem, że może będzie trochę osób, może sto, a może będę sam się modlił live przez internet. A tymczasem wielka niespodzianka: dołączyło do mnie 10 tysięcy ludzi. Byłem pozytywnie zaskoczony, bo przecież różaniec to jest długa modlitwa, która trwa prawie godzinę
Kiedy zbliżał się 13 maja, powiedziałem: mamy nowe, piękne wyzwanie: taki challenge dla nas, żeby wyjątkowo tego dnia się modlić. Planowałem 50 tysięcy osób. A okazało się, że było nas modlących się na „różańcu fatimskim” ponad 200 tysięcy on-line! – wspomina aktor.
Niedawno ukazała się jego piosenka „Chcę żyć”.
Inspiracją było to, że wyobraziłem sobie, jak dzieci w łonie matki mogłyby śpiewać dla swojej mamy, gdyby miały głos. O czym śpiewały dzieci swoim rodzicom? Wyobrażałem sobie, jakby to mogło być – wyjaśnia aktor.
Chronienie życia, każdego ludzkiego życia, rozumie jako obronę nienarodzonych i bezbronnych małych dzieci, bo one nie mają głosu, nie potrafią sami bronić się, a mają prawo do życia, ale pro-life to również udzielanie wsparcia młodzieży i seniorom. Być pro-life, to według Verastegui otwartość i konkretna pomoc:
I to jest dla mnie ta piękna i wyjątkowa misja. Dodam też, że gdyby każda mama miała swoje ciało jakby ze szkła – tak, że mogłaby zobaczyć swoje dziecko przed urodzeniem – to żadna nie dokonałaby aborcji.
