Boris Brott, światowej sławy kanadyjski dyrygent Hamilton Philharmonic Orchestra w Ontario, w jednym z wywiadów wyznał, że jego muzyczna kariera rozpoczęła się jeszcze przed urodzeniem, gdy słyszał muzykę przebywając w łonie matki. – To może zabrzmieć dosyć zadziwiająco – mówił Brott – ale muzyka była częścią mojego życia już przed moim narodzeniem.
Przyznał, że jako młody człowiek sam był zdziwiony niezwykłą umiejętnością grania utworów, których nie znał.
To się objawiało w ten sposób, że prowadząc koncert, nagle pojawiała się w moim umyśle partia wiolonczeli i tak jakby mnie opanowywała. Wcześniej znałem dalszy przebieg pierwszy raz granego utworu, zanim przewróciłem stronę partytury – wspomina dyrygent.
Pewnego dnia wspomniał o tym swojej mamie, która jest zawodową wiolonczelistką.
Myślałem, że będzie zaintrygowana, ponieważ w moim umyśle zawsze była tak wyraźna linia wiolonczeli – powiedział Brott i dodał: – Tajemnica szybko się wyjaśniła, gdy mama dowiedziała się, które utwory tak bardzo noszę w sobie. Wszystkie, z którymi – jak mi się wydawało – spotykałem się po raz pierwszy, ona grała będąc ze mną w ciąży – dodał z uśmiechem.
Brott słyszał tę muzykę przebywając jeszcze w łonie matki, zaskakujące, ale pamiętał ją tak dobrze, że był w stanie dyrygować orkiestrą.
Ta historia potwierdza inteligencję i potencjał pamięciowy dzieci w okresie prenatalnym. Nienarodzone dziecko zaczyna słyszeć dźwięki z zewnątrz po 18 tygodniach ciąży (w połowie czwartego miesiąca). Dobrze słyszy i identyfikuje głos matki, ale także inne otaczające go dźwięki, szczególnie tonację głosu osób najbliższych, przede wszystkim ojca. Cały czas słyszy również bicie serca swojej mamy. Kobiety, po porodzie, biorą dziecko z reguły na lewe ramię, aby je przytulić do serca. Także instynktownie śpiewają nienarodzonemu dziecku kołysanki i rozmawiają z nim. Dziecko bardzo pozytywnie reaguje na te dźwięki.
