W tych stanach, w których wspomagane samobójstwo jest legalne, firmy ubezpieczeniowe odmawiają pokrywania kosztów niezbędnego leczenia niektórych pacjentów, oferując w zamian „pomoc w zakończeniu życia”.
Brian Callister, profesor nadzwyczajny medycyny wewnętrznej na uniwersytecie w Nevadzie, próbował przenieść dwoje pacjentów na leczenie do innego szpitala, gdyż jego placówka nie wykonywała koniecznych zabiegów. Kontaktując się telefonicznie z przedstawicielami dwóch różnych zakładów ubezpieczeń usłyszał, że ani koszty przeniesienia pacjentów ani koszty procedur medycznych nie zostaną przez nich pokryte. Zaproponowano mu natomiast przeprowadzenie wspomaganego samobójstwa. Profesor Callister ubolewa nad zaistniałą sytuacją „ O wiele mniej kosztowne jest podanie leków, które cię zabiją, niż kontynuowanie leczenia ratującego życie. Nawet niektórzy zwolennicy wspomaganego samobójstwa zgadzają się, że presja finansowa prawdopodobnie spowoduje znormalizowanie praktyki wspomaganego samobójstwa”.
Źródło: www.genethique.org
