Wczesne badania nad dziećmi poczętymi w wyniku sztucznych procedur wspomagania rozrodu wykazały, że dzieci te są bardziej narażone na problemy sercowo-naczyniowe, wcześniactwo (ryzyko dwukrotnie wyższe niż w przypadku naturalnego poczęcia) i niższą wagę urodzeniową.
W sztucznym zapłodnieniu pozaustrojowym powszechnie stosowaną procedurą jest stymulacja hormonalna jajników. Wymaga ona podania kobiecie wysokich dawek hormonu folikulotropowego (FSH) w celu uzyskania jak największej liczby komórek jajowych. Naukowcy twierdzą, że stymulacja ta może obniżać jakość produkowanych jajeczek i w efekcie doprowadzić do produkcji „złych jaj”.
Wśród cytowanych badań znajduje się szwajcarskie badanie porównujące zdrowie układu sercowo-naczyniowego u 65 dzieci w wieku przedszkolnym poczętych w wyniku sztucznego zapłodnienia z 57 dziećmi poczętymi w sposób naturalny. Badanie wykazało, że pierwsza grupa dzieci miała „uogólnioną dysfunkcję naczyń”, w tym sztywność naczyń i grubsze tętnice szyjne, które pompują krew do głowy i szyi. To – według naukowców – może prowadzić do większego ryzyka wystąpienia zawału serca i udaru mózgu w wieku dorosłym.
Według dr. Sherman Silber, pioniera w dziedzinie IVF w Stanach Zjednoczonych, „hiperstymulacja jest szalona”, ponieważ w jej wyniku otrzymuje się wiele jajeczek słabej jakości.
Źródło: www.genethique.org
