W 2013 roku Siostra Ewa Jędrzejak odnalazła w oknie życia chłopca, Krystiana. Nie miała wątpliwości, że to owoc Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego, którą podjęła kilka miesięcy wcześniej. W rozmowie dla telewizji EWTN opowiada o licznych cudach, które obserwuje każdego dnia.
W rozmowie dla telewizji EWTN s.Ewa Jędrzejak, boromeuszka, prezes wrocławskiej Fundacji Evangelium Vitae opowiada o osobistym doświadczeniu, a także o działalności fundacji, którą kieruje.
Dzieląc się swoją własną historią, wspomina:
1 stycznia 2013 roku około 15.10 w oknie życie rozległ się alarm i dostałyśmy sygnał na telefon. W oknie leżał noworodek, z imieniem Krystian. Okazało się, że urodził się kilka dni wcześniej, a więc tuż po Bożym Narodzeniu. Pamiętam, że razem z s. Dorotą, z którą pilnujemy okna życia, ucieszyłyśmy się. Obie kilka dni wcześniej zakończyłyśmy Duchową Adopcję Dziecka Poczętego i obie mówiłyśmy, że jest to nasze wymodlone dziecko.
Kiedy wieść o Krystianie rozeszła się w mediach, w Fundacji rozdzwoniły się telefony. Siostra wspomina, że wiele osób mówiło, że właśnie zakończyło modlitwę w intencji dziecka zagrożonego aborcją i czują, że to jest owoc tej modlitwy.
Nie wiem, ile osób musi się modlić, żeby uratować jedno dziecko. Nie wiem, od czego to zależy. Może od siły zagrożenia, które ciążą nad jego życiem? Wierzę jednak, że ta modlitwa ratuje – mówi s. Ewa.
W tym czasie, w pięciu lub sześciu Oknach Życia w Polsce ktoś zostawił dzieci.
Dlatego uważam, że to cud – przekonuje boromeuszka.
W Polsce wiele osób podejmuje Duchową Adopcję 25 marca. Modlitwa kończy się po 9 miesiącach, czyli w dniu Bożego Narodzenia.
S. Ewa wspomina też bardzo osobiste doświadczenie:
Kilkanaście lat temu jedna z naszych sióstr przeżywała ogromne kryzysy duchowe i myślała o wystąpieniu ze zgromadzenia. Wtedy postanowiłam się z Panem Bogiem potargować i powiedziałam: Jeśli ona wytrwa w powołaniu, to ja adoptuję duchowo dziecko. To będzie owoc wierności. I tak się stało, siostra złożyła śluby wieczyste, a ja podjęłam się Duchowej Adopcji.
